Ερμής Τριλόφου – Άχθος Αρούρης 1-3
Λίγο το τριήμερο σε συνδυασμό με το Antifa Hip-Hop Live που ξεσήκωσε το λαό στο Τέξας την προηγούμενη ημέρα, λίγο το πως διακυμάνθηκε ο αγώνας, λίγο τα ντράβαλα που είχαμε στα επινίκια, όλα συνείσφεραν στο να περάσει μια Κυριακή… τζάμι για τον λαό και την ομάδα του Αρούρη..
Μπορεί οι δυσκολίες που συναντήσαμε απέναντι σε έναν αντίπαλο που λογικά έπαιζε το τελευταίο του χαρτί για άνοδο να ήταν μεγαλύτερες από ότι θα ανέμενε κανείς, αλλά δεν πρέπει να απεμπολίσουμε το γεγονός ότι έχει ανοίξει ο καιρός, παράλληλα και οι κάνουλες από τις μπυρομηχανές, έγιναν πιο συχνά τα παρτάκια, συνεπώς είναι δύσκολο κανείς να αναμένει την ίδια προσήλωση και συνέπεια από τους α(θ)ληταράδες του Άχθου. Είπαμε να πάμε τρένο αλλά ήρθε η εποχή που είναι λογικό το ντεφορμάρισμα, μη το ψάχνετε παραπάνω… χαρείτε τη ζωή κτλ κτλ..
Συνεπαρμένοι λοιπόν οι αθλητές του Αρούρη από το άνθος της Άνοιξης (αλλά και οι πολλοί οπαδοί, από διάφορους γεωγραφικά τόπους καθώς είχαμε και φιλοξενούμενους που μας ξεσήκωσαν στο live του Σαββάτου) μπήκαμε μουδιασμένοι-αλλοπαρμένοι στον αγώνα με συνέπεια ο αντίπαλος, που τον διέκρινε ένας στυγνός ρεαλισμός, παίζοντας με περίσσιο πάθος και αυταπάρνηση να κερδίσει μέτρα στον αγωνιστικό χώρο, με τον Ίγνα να παλεύει μόνος του να συγκρατήσει το κέντρο της ομάδας μας. Μια αντεπίθεση του αντιπάλου, περίπου στο 30ο λεπτό, έφερε το 1-0 με τον Κέρβερο της εστίας μας πραγματικά να είναι ανήμπορος να αντιδράσει.
Όμως αυτό ήταν και το γεγονός που…ξύπνησε την ομάδα του Αρούρη.
Ελάχιστα λεπτά αργότερα, μια έξυπνη ενέργεια του Τσέου έφερε ένα φάουλ έξω από την περιοχή για τον Άχθο, η απόκρουση του -πολύ καλού- τερματοφύλακα του Ερμή έδωσε την ευκαιρία για ριμπάουντ και εκεί ο Τσιρέλας, όντας διανύοντας μια δεύτερη νιότη, έδειξε ότι το να σκοράρεις είναι σαν το να κάνεις ποδήλατο, ισοφαρίζοντας σε 1-1, σκορ που συνόδεψε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια..
[…]
Το παραπάνω κενό περιγραφής μπήκε ηθελημένα: κανείς δεν ξέρει τι έγινε στα αποδυτήρια του Άχθου στο ημίχρονο αλλά ομάδα και λαός μπήκαν στο 2ο σαν να μην υπάρχει αύριο.
Πρώτα από όλα, βρήκαμε μπύρες στην εξέδρα. Σε άψογη συνεργασία με τοπικό καφενέ φανατικών οπαδών του Άχθου, ο λαός βρήκε το νέκταρ του ανταποδίδοντας με περίσσια φωνή και πάθος. Δεύτερον, η ομάδα προσαρμόστηκε, οι..έμπειροι βγήκαν μπροστά, διατήρησε την κατοχή της μπάλας, δημιούργησε ευκαιρίες, εγκλώβισε τον αντίπαλο που πέρα από τους… αυτοτραυματισμούς που αντιμετώπιζε από την αρχή του αγώνα επιπρόσθετα άρχισε να κουράζεται, κατορθώνοντας να σκοράρει ένα ακόμα εξαιρετικό γκολ με τον Τσιρέλα, που όμως λανθασμένα ακυρώθηκε ως οφσάιντ.
Αλλά δε μασάμε. Ο Άλεξ Πύρκας που και αυτός μέχρι το 1ο ημίχρονο είχε χάσει 2 ευκαιρίες από αυτές που δεν χάνονται, κοντά στο 75ο λεπτό, πήρε τη μπάλα στο κέντρο, μπήκε σε “Φαινόμενο” mode, πέρασε με μαεστρία τους δύο αμυντικούς που βρήκε μπροστά του, έσκαψε με υποδειγματικό τρόπο τον τερματοφύλακα και έγραψε εν μέσω έξαλλων πανηγυρισμών το 1-2. Λίγο αργότερα όταν Ερμής Τριλόφου έμεινε με 10 παίχτες, ο αγώνας φάνηκε να αποκτάει διαδικαστικό χαρακτήρα με το μόνο που απέμενε ήταν το ποιοι θα πάνε στο τοπικό μπαρ-καφέ που θα μας φιλοξενούσε για να..τα σπάσουν και ποιοι όχι.
Ο Τζο βέβαια είχε άλλη άποψη. Λίγο πριν σφυρίξει λήξη ο διαιτητής, βρήκε την όρεξη να κάνει ένα σλάλομ και να πλασάρει από το ύψος της περιοχής, με το σούτ του να καταλήγει στα δίχτυα διαμορφώνοντας το τελικό 1-3. MVP του αγώνα, φυσικά ο Τρόλιας που κατόρθωσε το. απαράμιλλο στα ποδοσφαιρικά χρονικά, 100% στις πάσες στο χρόνο συμμετοχής που είχε.
Οι οπαδοί του Αρούρη, που κυριολεκτικά έχουν ματώσει για την ομάδα, έδωσαν ένα ακόμα ρεσιτάλ στην εξέδρα, κατορθώνοντας να ρίξουν τα δυναμιτάκια και τους πυρσούς στη μοναδική γούρνα νερού που υπήρχε, με συνέπεια αυτά ποτέ να μην ανάψουν…
Συνέχεια στο γήπεδο της Μέσης, την ερχόμενη Κυριακή 31 Μαρτίου, ακόμα Σαρακοστή θα είναι και συνεπώς το κυλικείο θα έχει μόνο χοτ-ντογκ. Αντίπαλος ο Μακεδονικός Ρόδακας. Της Νότιας Μακεδονίας λογικά αν και τελευταία είναι λίγο μπερδεμένη η κατάσταση και έχουμε χάσει το Βορρά, συνεπαρμένοι εδώ και δεκαετίες από τη Δύση… Για την ώρα να μη τα λέμε, 10:30. Για αυτό άλλωστε παλεύουμε να ανέβουμε κατηγορία, να παίζουμε μεσημέρι.
Αφού μεταξύ μας: η μπάλα, είναι μόνο η αφορμή….
