Σε παράσταση για έναν ρόλο εξελίχθηκε το εντός έδρας παιχνίδι με τα Λευκάδια, την Κυριακή, στην δεύτερη αγωνιστική της Β’ ερασιτεχνικής.
Ο Άχθος Αρούρης μετά την ισοπαλία της πρώτης αγωνιστικής, κατάφερε να πετύχει την πρώτη του νίκη, με το ευρύ 4-1, το οποίο διαμορφώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο.
Για άλλη μια φορά ο λαός του Άχθου ήταν στο πλευρό της ομάδας. Πλέον έχει καταντήσει γραφικό. Σε κάθε παιχνίδι, ολοένα και περισσότερος κόσμος έρχεται να θαυμάσει την αρμάδα των ποντικών. Αυτό που προσελκύει τον κόσμο ώστε να παρακολουθεί τους αγώνες, δεν είναι μόνο το όμορφο ποδόσφαιρο ή οι ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης τους οποίους διαθέτουμε. Εδώ και έναν χρόνο έχει δημιουργηθεί κάτι υγιές, κάτι όμορφο, κάτι αληθινό χωρίς το νταβατζιλίκι κανενός. Ενάντια στο μοντέρνο ποδόσφαιρο και στο no politica που θέλουν να μας περάσουν με πλάγιο τρόπο και όχι μόνο. Με λίγα λόγια, η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε την Κυριακή, ήταν μακράν η καλύτερη στα 120 χρόνια της ιστορίας μας.
Στο πρώτο ημίχρονο, μπήκαμε μουδιασμένοι στο γήπεδο. Παρ’όλα αυτά δημιουργήσαμε ευκαιρίες στα αντίπαλα καρέ, με αποκορύφωμά το ακυρωθέν γκολ του Pirkah. Στη συγκεκριμένη φάση ο διαιτητής της αναμέτρησης, μετατράπηκε σε αρχαιολόγος και ανακάλυψε επιθετικό φάουλ ανύπαρκτο. Το πρώτο ημίχρονο έκλεισε με το σκορ στο 0-0.
Στο δεύτερο μέρος, ο Άχθος έδειξε ποιος έχει το πάνω χέρι στον αγώνα και μέσα σε ένα πεντάλεπτο φωτιά από το 47′ έως το 52′ πέτυχε δύο γκολ πανομοιότυπα. Με σκόρερ κανέναν άλλον έκτος από τον Αιγύπτιο, Pirkah. Ο οποίος έπειτα από δύο ασίστ ποίημα, κατάφερε να τελειώσει τα τετ α τετ με έναν τρόπο που μόνο αυτός και ο Ντρογμπά ξέρει. Μετά από ένα δεκάλεπτο περίπου, ο αρχαιολόγος της αναμέτρησης ανακάλυψε πέναλτι για τα Λευκάδια. Εύστοχη ήταν η εκτέλεση, οπότε μείωσαν στο σκορ με 2-1. Όλα αυτά, μέχρι να νευριάσει ο βραζιλιάνος επιθετικός μέσος της ομάδας μας Rafael και να πετύχει ένα γκολ για όσκαρ. Πανέμορφη ντρίπλα και πλασέ έξω από την περιοχή σαν άλλος Τιενρί Ανρί και η μπάλα κατέληξε, εκεί που κάνουν έρωτα οι αράχνες.
Δεν έφτανε αυτό, ήρθε και ο αειθαλής Paolo Cireldini, με μια καρφωτή κεφάλια να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ στο 4-1. Τι να πει κανείς για αυτόν τον παίκτη και για την ενέργεια που βγάζει μέσα στο γήπεδο??? Στα 42 του βιώνει δεύτερη νιότη αφού αγωνίζεται λες και έχει καταπιεί την ψυχή δύο εικοσάχρονων. Από πέρσι δεν έχει χάσει ούτε δευτερόλεπτο από τους αγώνες που έδωσε η ομάδα μας. Έτσι λοιπόν έκλεισε το σκορ στο 4-1. Πολύ καλή εμφάνιση σε γενικές γραμμές και αρκετά βελτιωμένη η ομάδα σε σχέση με την πρώτη αγωνιστική.
Επόμενο ραντεβού την επόμενη Κυριακή στο εκτός έδρας παιχνίδι με “αντίπαλο” τον Εθνικό Ράχης. Σε ένα παιχνίδι το οποίο θα είναι γιορτή του ποδοσφαίρου, με μια ομάδα η οποία στήριξε την προσπάθεια μας από την πρώτη μέρα, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς κάποιο κέρδος για αυτούς. Εξάλλου τι είναι το ποδόσφαιρο αν δεν είναι γιορτή??? Περιμέναμε αυτό το ραντεβού από πέρσι.
Τώρα έφτασε η ώρα να γιορτάσουμε όλοι μαζί μια παρέα όπως στο ξεκίνημα μας πριν απο έναν χρόνο, άσχετα από τα 90′ λεπτά που μας χωρίζουν, έχουμε χίλιους λόγους που μας ενώνουν. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που αξίζουν να είσαι ευτυχής, περήφανος και μεθυσμένος.
Γιατί όπως έλεγε και ένας πραγματικός αριστερός : “ευτυχία είναι όταν δίνεις και δεν θυμάσαι και όταν παίρνεις δεν ξεχνάς”.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
