Ακόμη μια Κυριακή, ο Άχθος Αρούρης απέδειξε, ότι οι αγώνες κερδίζονται εντός γηπέδου.
Ακόμη μια Κυριακή τα γκολ πέσανε βροχή, με άμυνα γρανίτη και τον λαό να δίνει ασταμάτητα τον ρυθμό.
Η ομάδα μπήκε δυνατά στον αγωνιστικό χώρο, με επιθετικό σύστημα εξ αρχής, προσπάθησε να απειλήσει από την αρχή και τα κατάφερε. Για πρώτη φορά φέτος οι παίκτες μας βρισκόντουσαν με κλειστά μάτια, αλλά και να ήθελαν, δεν ήταν σε θέση να τα κρατήσουν ανοιχτά. Η λειτουργία της άμυνας ήταν εξαιρετική και ο προπονητής της ομάδας μας, δεν έχει αντικρίσει παρόμοιο θέαμα στα χρονικά.
Το τελικό 14-0 δεν είναι αντιπροσωπευτικό της εμφάνισής μας. Όλα ξεκίνησαν με το γκολ του Μάρκου Βαμβακάρη, την σκυτάλη πήραν οι Φωνογραφιτζήδες, οι οποίοι πέτυχαν χατ τρικ από το ημίχρονο και αφήσανε άναυδους τους παρευρισκόμενους με τις καταπληκτικές πενιές τους.
Το επόμενα τρία γκολ για την ομάδα μας, πέτυχαν τρεις πραγματικά ακούραστοι εργάτες, που δεν σταμάτησαν από τις πρώτες πρωινές ώρες να παίζουν με τα κάρβουνα και λίγο αργότερα με τους ουρανίσκους μας. Ο λόγος για τους ψήστες μας, τον Κανίβαλο, τον Γερασίμογλου και τον μίστερ σκορδόψωμο ο οποίος ήρθε σαν άλλο μπόινγκ 747 να μας απογειώσει.
Παρ αυτά, δεν άργησαν να έρθουν και τα επόμενα δυο γκολ σε διάστημα ρεκόρ.
Ο Χένρικ Ράφσον, απέδειξε ότι το ταλέντο του δεν περιορίζεται μόνο εντός τεσσάρων γραμμών. Η πείνα του για διάκριση, τον οδήγησε μαζί με δύο φίλες του να στήσουν ολόκληρο πάγκο με βίγκαν γεύσεις, στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης σε όσους δεν είναι κανίβαλοι.
Το πρώτο ημίχρονο λοιπόν μας βρήκε μπροστά με εννέα γκολ διαφορά. Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε ιδανικά για τον Άχθο. Το γκολ δεν άργησε να έρθει, σκόρερ; Ένας Κουφοντίνας διαφορετικός από τους άλλους, που στην περίπτωσή μας ήταν στο μπαρ και δεν σταμάτησε να κερνάει μολότοφ στους ανυποψίαστους θαμώνες του Τέξας Σαλούν. Τις ασίστ φυσικά, τις έδωσε ο πρώτος βλάχος στην ιστορία, που ονομάζεται Χάμπος.
Επόμενο γκολ, το νέο wonderkid του Άχθου. Ο Ντουζίνιο για τους ποδοσφαιρόφιλους και Ντουζάν Ντουζάν για τους λάτρεις της μουσικής. Πήρε το μικρόφωνο με όμορφη ενέργεια έξω από την περιοχή και τελείωσε την βραδιά όπως ακριβώς θα την τελείωνε ένας καλλιτέχνης παρόμοιου βεληνεκούς. Ο αγώνας έληξε μετά το χατ τρικ που πέτυχαν όσοι γλέντησαν ασταμάτητα μαζί με μας.
Μια υπέροχη ημέρα έφτασε στο τέλος της. Αυτό που έμεινε, πέρα από τα 30.000€ τζίρο που κάναμε, ήταν η συλλογική προσπάθεια όλων.
Είναι μεγάλη χαρά όταν βλέπεις τόσο κόσμο να διασκεδάζει και ακόμη μεγαλύτερη είναι η χαρά όταν ο καθένας από εμάς βάζει το λιθαράκι του και το δικό του γκολ, για να δημιουργηθεί όλο αυτό που σήμερα εκθειάζουμε.
Όταν βλέπεις τους παίκτες της ομάδας, στην πρώτη γραμμή και εκτός γηπέδου, για να λειτουργήσουν όλα όπως πρέπει, τότε κάτι καλό πάει να γίνει.
Ότι έγινε χθες και ότι θα γίνει στο μέλλον εντός και εκτός γηπέδου είναι ο καθρέφτης μας, και ο καθρέφτης μας λέει ότι καταφέραμε πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες και ανθρώπους να τους κάνουμε μια γροθιά. Μια γροθιά για κάτι κοινό. Σήμερα είναι το ποδόσφαιρο, αύριο θα είναι κάτι άλλο. Ένα είναι το δεδομένο, η γροθιά όσο πάει θα μεγαλώνει και θα σφίγγει ακόμα παραπάνω.
Ευχαριστούμε το crew του Texas Saloon που για ακόμη μια φορά μας παρείχε όλο τον εξοπλισμό για ένα αξέχαστο ολοήμερο.
Τους Φωνογραφιτζίδες για τις πενιές τους (4+ ώρες ντρίγκι ντράγκα!)
Εσένα, εμένα, εσάς που “…και δε μπορείς, αν δε το ζήσεις, να το φανταστείς”