Παιχνίδι για πολλά νεύρα θα χαρακτηρίζαμε το Σαββατιάτικο αγώνα μεταξύ του Άχθου Αρούρη και της Καψόχωρας. Το ντέρμπι της κοιλάδας των ουραγών δεν έβγαλε κάποιο νικητή, αφού το τελικό 0-0 αφήνει τους άπαντες ανικανοποίητους βαθμολογικά.
Κατά τα άλλα, για άλλη μια αγωνιστική η Χαοτική θύρα 0 ήταν εκεί, ο παλμός έφτασε τα ύψη, τα συνθήματα πέσανε βροχή, αλλά δυστυχώς ήταν τα μόνα που πέσανε σαν τη βροχή διότι η μπάλα δεν μας έκανε τη χάρη αυτή τη φορά.
Παίζοντας όμορφο και κυριαρχικό ποδόσφαιρο, όπως μάθαμε τα δύο πρώτα χρόνια, χάνοντας πολλές ευκαιρίες, δύο δοκάρια, αρκετά σουτ και όμως όλα αυτά δεν ήταν αρκετά, να κάμψουν την αντίσταση των αντιπάλων, και έτσι ήγγικεν γάρ η βασιλεία τών ουραγών.
Οι παίκτες θέλανε να κάνουν δώρο τη νίκη στο κόσμο του Άχθου, πριν από τη διακοπή λόγω καραντίνας, όμως δεν είναι όλα βολικά στη ζωή, ειδικά στο ποδόσφαιρο. Μετά τη λευκή ισοπαλία λοιπόν, συνεχίζεται το δύσκολο έργο του Άχθου Αρούρη για τη φετινή σεζόν.
Δεν βρισκόμαστε εδώ και ούτε παίρνουμε βήμα μέσω του ίντερνετ, για να ευλογούμε τα γένια μας. Δεν το κάναμε ποτέ και ούτε πρόκειται να μπούμε σ’αυτή τη διαδικασία. Το ποιοι είμαστε και το πώς λειτουργούμε το έχουμε δείξει με πράξεις αυτά τα τρία χρόνια της ύπαρξής μας.
Τονίσαμε από την αρχή κάποιες σταθερές πάνω στις οποίες θα βαδίζουμε χωρίς να παρεκκλίνουμε ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ.
Για παράδειγμα, ενώ είχαμε την ευκαιρία πολλές φορές να κάνουμε επίδειξη δύναμης, απέναντι σε προκλήσεις που δεχτήκαμε, κρατήσαμε τη μπάλα χαμηλά για το κοινό καλό της ομάδας.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα δεχτούμε από κανένα είδος πουλερικού να πουλήσει τρέλα και μαγκιά, σε ένα σύνολο ανθρώπων που ποτέ δεν προκάλεσε τον αντίπαλο. Αυτά καλό θα ήταν να μη γίνονται, γιατί άμα τύχει και γίνουν, το φίδι που θα σας φάει θα είναι μαύρο και θα έχει δόντια σκύλου.
Το επόμενο ραντεβού δεν έχουμε ιδέα πότε θα είναι.
